|
|
|
|
Przedłużenie nut es w t. 1-3 i 5-6 za pomocą półnut jest formalnie niepoprawne w przypadku tych, które występują w 2. połowie każdego z tych taktów. Sens tej unikającej nadmiernej komplikacji notacji nie budzi jednak wątpliwości. Można się tylko zastanawiać, czy Chopin miał na myśli dokładnie półnuty (= 4 ósemki), czy też zapis jest uproszczony i należy zatrzymywać te nuty przez 6 ósemek. Zdaniem redakcji bardziej prawdopodobna jest druga możliwość, gdyż zatrzymania te mają także, a może nawet przede wszystkim, sens pianistyczny – 4. palec stanowi punkt zaczepienia, stabilizujący pozycję ręki, a także oś ruchu, pozwalającego objąć szeroką pozycję figuracji.
W t. 3 i 6 zatrzymanie es na 10. ósemce taktu powoduje włączenie tej nuty w akord B7, będący podstawą 1. połowy t. 4 i 7. Nie wydaje się, by Chopinowi mogło tu zależeć na takim zmieszaniu harmonii, najprawdopodobniej więc mechanicznie powtórzył w tych miejscach zapis poprzednich figur. Prawdopodobieństwo pomyłki zwiększa fakt dopisywania półnut do już gotowego zapisu t. 1-3 (wprowadzając poprawki na ogół kontroluje się tylko korygowany szczegół, nie zwracając uwagi na całość sytuacji). Dla uniknięcia wątpliwości w tekście głównym skracamy te nuty do wartości ćwierćnut.
kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Poprawki A, Błędy wynikające z poprawek
notacja: Rytm
Powrót do adnotacji