Wysokość
t. 31-32
|
Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll
..
Jako 5. szesnastkę AI ma w obu taktach as1 (nuta jest zapisana tylko w t. 31, gdyż t. 32 oznaczony jest skrótowo jako powtórzenie poprzedniego). Ta niezręczna pianistycznie i brzmieniowo wersja jest z pewnością pomyłką, o czym przekonuje zgodna wersja pozostałych źródeł, a także porównanie z analogicznymi t. 35-36. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych |
|||||
t. 33-34
|
Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll
..
Przed 9. szesnastką w AI nie ma podwyższającego es1 na e1 (nuty wypisane są tylko w t. 33, gdyż t. 34 oznaczony jest skrótowo jako powtórzenie poprzedniego). Jest to oczywista niedokładność, o czym przekonuje zgodna wersja pozostałych źródeł, a także porównanie z analogicznymi t. 29-30. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji |
|||||
t. 33-35
|
Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll
..
Chopin konsekwentnie zmienił na w t. 33 i 35, przypuszczalnie rezerwując na t. 61 i 63. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany |
|||||
t. 34
|
Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll
..
Akcent w A można uznać za krótki i tak odtworzono go w wydaniach. Jednak umiejscowienie znaku na prawo od nuty sugeruje intencję użycia długiego akcentu, co potwierdza wyraźny akcent długi w AI. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
|||||
t. 45-48
|
Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll
..
W AI fraza ta nie jest prowadzona oktawami. Chopin oznaczył ich użycie dopiero od t. 49. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany |