Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 4, t. 89-123
s. 1, t. 1-28
s. 2, t. 29-56
s. 3, t. 57-88
s. 4, t. 89-123
s. 5, t. 124-164
s. 6, t. 165-200
s. 7, t. 201-234
s. 8, t. 235-260
s. 9, t. 261-289
Tekst główny
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf0 - Odbitka korektorska Wf
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
Wn - Wydanie niemieckie
Wfn - Chopinowski podkład dla Wn
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
Wf - Wydanie francuskie
Wf0 - Odbitka korektorska Wf
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
Wn - Wydanie niemieckie
Wfn - Chopinowski podkład dla Wn
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 92-95

Odczytanie dosłowne Wfn (→Wn1)

klisza - koniec jak jest w TGTU ("łuk kontynuowany") w t. 94 i bez łuku w t. 95

Interpretacja Wfn oraz Wn2 (→Wn3),Wa

Bez łuku w Wf

Chopin dopisał łuk w Wfn, kończąc go równo z kreską taktową. W dosłowny sposób odczytał go sztycharz Wn1, umieszczając łuk tylko w t. 94. Nie ulega wątpliwości, że intencją Chopina było doprowadzenie łuku do końca frazy - 1. ćwierćnuty t. 95. Tę wersję ma Wa, odpowiedniej korekty dokonano także w Wn2 (→Wn3). Wf w ogóle nie ma łuku w t. 92-95.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wf0, Wf1, WfD, WfJ, Wn2