Zagadnienia : Adiustacje Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »
t. 182
|
Utwór: op. 42, Walc As-dur
..
W analogicznym t. 10 Chopin zmienił akordy B-des-g na tercje es-g. Poprawkę tę wprowadził we wszystkich trzech podkładach – zarówno w Wfn (→Wn), jak i w podkładach dla Wf i Wa. Brak odpowiednich zmian w t. 182 jest najprawdopodobniej wynikiem przeoczenia – opuszczenie poprawki w jednym z kilku podobnych miejsc często się Chopinowi zdarzało – toteż i w tym takcie podajemy skorygowaną wersję z lżej brzmiącymi tercjami. Identyczną zmianę wprowadzili adiustatorzy Wn2 (→Wn3). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn , Pominięcie korekty analogicznego miejsca |
|||||||||||
t. 196
|
Utwór: op. 42, Walc As-dur
..
Na początku taktu Wf (→Wfn→Wn1,Wa) ma c2, co najprawdopodobniej jest charakterystycznym błędem sztycharza (tzw. błąd "tercjowy"). W analogicznym t. 24 we wszystkich źródłach jest nuta as1. Odpowiednią poprawkę wprowadzono w Wn2 (→Wn3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 217
|
Utwór: op. 42, Walc As-dur
..
W całym takcie Wf0 (→Wf,Wfn) ma tylko dwa przygodne znaki chromatyczne – obniżający g2 na ges2 na 3. ósemce i podwyższający as1 na a1 w l.r. Z trzech niewątpliwie przeoczonych znaków w pr.r. najbardziej razi brak podwyższającego as1 na a1 na początku taktu; znak ten został dopisany ołówkiem w WfD, dodano go też w Wn i Wa. W obu tych wydaniach dodano także przed ostatnią ósemką, ale w pełni poprawną notację ma tylko Wn. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji |
|||||||||||
t. 218-219
|
Utwór: op. 42, Walc As-dur
..
W obu taktach w Wf0 (→Wf,Wfn) nie ma ani jednego obniżającego g3(2) na ges3(2). Bemole w t. 217 i 220 dowodzą przeoczeń Chopina, prawdopodobnie jeszcze w [A]. Niektóre potrzebne znaki kompozytor dopisał ołowkiem w WfD (oba przed ges3) i WfJ (na początku t. 219). Uzupełniono je także w Wn i Wa (znak w t. 218 dopiero w Wn2 i Wn3). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Dopiski WfJ |
|||||||||||
t. 232-235
|
Utwór: op. 42, Walc As-dur
..
Zasięg łuku wpisanego przez Chopina w Wfn jest na podstawie dostępnej fotografii trudny do oceny. Jego odczytanie w Wn1 sugeruje, że w rzeczywistości mógł on być dłuższy niż jego widoczna dziś część. Biorąc pod uwagę budowę frazy i łukowanie analogicznych fraz w t. 245-260 i 89-103, za uzasadnione uważamy trzy łukowania źródłowe: Wfn, Wf i Wa (Wn2, Wn3). Do tekstu głównego przyjmujemy to ostatnie, gdyż zarówno moment rozpoczęcia, jak i zakończenia tego łuku pojawia się w więcej niż w jednym źródle autentycznym: rozpoczęcie od szesnastki f1 występuje w Wfn i Wa, a zakończenie w t. 235 – w Wf i Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »