Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 21

Akcent długi w A

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia, bez napisu nad.     Tu TGTU

Krótki akcent w Wf (→Wn,Wa)

Akcent wpisany w A należy zdaniem redakcji odczytywać jako długi. Znak w Wf, mimo że całkiem dokładnie odtwarza notację A, ze względu na bardziej scieśniony zapis ma już raczej postać akcentu krótkiego i tak został zrozumiany w Wn i Wa.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.