op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
W obu autografach brakuje niektórych z potrzebnych w tym takcie kasowników, choć te które są, pozwalają odczytać tekst bez żadnych wątpliwości:
- w AI nie ma znaku przed c2 w 3. akordzie pr.r., zaś przed c powtórzony jest niepotrzebnie na 6. szesnastce taktu (ze względu na skrótowy zapis oktaw znak dotyczy także dolnego C);
- w A nie ma przed dolnym C na 2. szesnastce, a jedynym znakiem w partii pr.r. jest przed c2 w ostatnim akordzie.
Potrzebne znaki dodano w Wf (→Wn,Wa), a w Wn4 (→Wn5) usunięto zbędny na końcu taktu.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Autentyczne korekty Wf, Niedokładności A
notacja: Wysokość