Wf2
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 34

gis1 w AI i A (→Wf1Wn,Wa)

!!!   miniat: 3. i 4. tercja taktu, tylko górna 5-linia, bez widełek i łuku.      Tu TGTU=# gis1

g1 w Wf2

!!!    kaso g1

Obie źródłowe wersje górnej nuty 3. tercji taktu – gis1 i g1 – można uważać za wyraz ostatecznej intencji Chopina. Za gis1 przemawiają:

  • zgodność AI, A i starannie przez Chopina korygowanego Wf1 (→Wn,Wa),
  • Chopinowski dopisek w egzemplarzu lekcyjnym [WnS],
  • analogia zestawień t. 30-31 i 34-35, w których kontrasty dynamiczne wzmacniają różnicę kolorytu harmonicznego,
  • brak absolutnej pewności w kwestii autentyczności zmiany dokonanej w tym miejscu w Wf2 (możliwość pomyłki sztycharza).

Za g1 przemawiają:

  • obecność tej nuty w najwcześniejszej (AI przed dopisanymi zmianami) i najpóźniejszej (Wf2) zapisanej wersji. Można w tym widzieć przykład wahania Chopina, zakończonego powrotem do pierwotnego pomysłu;
  • usamodzielnienie kontrastów dynamicznych jako czynnika mikroformotwórczego. Różnica struktury interwałowej przestała być niezbędna, a w ramach harmoniki funkcyjnej gis1 brzmi obco po t. 32-33, opartych na akordzie cis-e-g-h;
  • trzy egzemplarze lekcyjne – WfD, WfJ, WfS – bez zmian w tym miejscu, mimo licznych Chopinowskich naniesień w całej Etiudzie.

Zdaniem redakcji, pierwsza grupa argumentów jest bardziej przekonująca niż druga.

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 31

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Muzeum Fryderyka Chopina, Warszawa