Zagadnienia : Błędy Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||||
t. 2
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf |
|||||||||||||||||||
t. 3
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
Zdaniem redakcji, przypadkowe pominięcie określenia cresc. w Wf (→Wn,Wa) jest tu najbardziej prawdopodobne. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf |
|||||||||||||||||||
t. 6
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
A ma tylko w 2. połowie taktu, a Wf (→Wn,Wa3) tylko w pierwszej. Znaki dodane w 1. połowie taktu są niewątpliwie efektem korekty Chopina, nie jest to jednak oczywiste w przypadku znaku pominiętego w 2. części taktu. Dlatego w tekście głównym uwzględniamy uzupełnienia dokonane w Wf (interpretując znak jako kontynuację poprzedniego), ale nie rezygnujemy całkiem z widełek wpisanych w A (por. t. 7). Zbliżone rozwiązanie wprowadzono w Wa4. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf , Widełki dynamiczne kontynuujące |
|||||||||||||||||||
t. 7
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
Trudno stwierdzić, czy brak w Wf (→Wn,Wa) krótkiego znaku zapisanego w A jest wynikiem korekty Chopina, czy przeoczenia sztycharza. W tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »