Zagadnienia : Adiustacje Wa
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »
t. 6
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
A ma tylko w 2. połowie taktu, a Wf (→Wn,Wa3) tylko w pierwszej. Znaki dodane w 1. połowie taktu są niewątpliwie efektem korekty Chopina, nie jest to jednak oczywiste w przypadku znaku pominiętego w 2. części taktu. Dlatego w tekście głównym uwzględniamy uzupełnienia dokonane w Wf (interpretując znak jako kontynuację poprzedniego), ale nie rezygnujemy całkiem z widełek wpisanych w A (por. t. 7). Zbliżone rozwiązanie wprowadzono w Wa4. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf , Widełki dynamiczne kontynuujące |
|||||||||
t. 7-8
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
Palcowanie w Wa jest w całości dodatkiem Fontany. W partii pr.r. wynika ono w naturalny sposób z palcowania podanego – na wzór – przez Chopina w t. 1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||||||
t. 8
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 10-12
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
Zdaniem redakcji, łuk wpisany w t. 10 w A (→Wf→Wn,Wa3) reprezentuje fazę pierwotnego, częściowo szkicowego łukowania Etiudy. Zarówno w analogicznych t. 2-3, jak i 35-36 łuki obejmują nutę as na 3. ósemce taktu (por. uwagę do t. 1), a w t. 2-3 widać ponadto ślady przedłużania łuku z t. 2, tak by obejmował także 1. połowę t. 3. Dlatego w tekście głównym proponujemy łuk wzorowany na tym ostatnim, poprawianym przez Chopina łuku. W Wa4 do łuku w t. 10 dodano dowolnie całotaktowe łuki w t. 11-12. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||||||
t. 15
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
Palcowanie Wa jest dodatkiem Fontany. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »