mUltimate Chopin

op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Wn1
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład [Wa2]
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 29

Akcent długi w A i WfD

!!!   miniat: od 3. do 6. szesnastki, obie 5-linie.     Tu TGTU 

 w Wf (→Wn,Wa)

!!!     od przed 4. szesnastką do końca grupy, pod pr.r.

Zapisany w A pokaźnych rozmiarów akcent długi nad fis1 został w Wf (→Wn,Wa) odtworzony jako znak  i to odnoszący się raczej do pr.r. W WfD Chopin wyraźnie zaznaczył, że chodziło mu o zaakcentowanie fis1.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Dopiski WfD

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.