mUltimate Chopin

op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Akcenty długie

t. 38-39

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Akcenty długie w A

!!!   miniat: t. 38 i pół 39, tylko górny głos.    Tu TGTU (2x długi akcent)

Krótkie akcenty w Wf (→Wn)

Krótki akcent w Wa

!!!    tylko 38
..

Akcenty w A są tu niewątpliwie długie, czego jednak nie odtworzono poprawnie w Wf (→Wn). W Wa drugi znak pominięto, z pewnością przez przypadek.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Błędy Wa

t. 41

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Akcent długi w A

!!!     miniat: to ges1 (2 nuty).      Tu TGTU

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa)
..

Przeoczenie znaku przez sztycharza wydaje się najprawdopodobniejszą przyczyną braku akcentu w Wf (→Wn,Wa). 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 43-48

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Akcenty długie w A

!!!    miniat: t. 46-47 + początek 48, tylko górna 5-linia, ścieśnione , z numerem taktu, bez palcowania.     Tu TGTU (4x długie)

Akcenty krótkie w Wf (→Wn)

!!!    3x krótkie (bez 48)

Różne akcenty w Wa

!!!    2x krótki i długi (47)
..

Akcenty A w t. 43, 46-48 odczytujemy jako długie. W wydaniach odtworzono je na ogół jako krótkie, a znak w t. 48 całkiem pominięto (nieuwaga sztycharza – patrz uwaga o błędzie rytmicznym).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 45

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

 w A

!!!   miniat: ten takt, tylko pr.r., trochę ścieśniona.     Tu widły od 6. do 8. szesnastki (pod pr.r.)

Wf (→Wn1,Wa)

!!!     widły od 2. do 4. szesnastki

Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5)

!!!   widły od 1. do 6. nuty

Propozycja redakcji

!!!    TGTU
..

Znak A miał mieć zapewne podobny zasięg jak w znacznie staranniej zapisanych t. 5 i 13. Notacja A wykazuje w tym fragmencie ślady niedopracowania i pośpiechu, np. brak łuku przetrzymującego g (a przetrzymanie es1 oznaczone jest tylko w t. 44, na końcu linii), brak kropki przedłużającej półnutę es1, brak  przywracającego ges w t. 46. Dlatego w tekście głównym proponujemy znaki użyte przez Chopina w t. 5 i 13.

Widełki  w Wf (→Wn1,Wa) mają właściwie charakter akcentu długiego, nie jest jednak pewne, czy umieszczenie ich w 1. połowie taktu było wynikiem interwencji Chopina, czy niedokładności sztycharza. W dalszych Wn z zadziwiającą konsekwencją dowolnie wydłużano ten znak (co uśredniamy).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf

t. 50

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Akcent długi w A

!!!   miniat: od 7. do 10. szesnastki, obie 5-linie.      Tu TGTU

Krótki akcent w Wf (→Wn,Wa)

!!!    nad dolną 5-linią
..

Akcent A jest zdaniem redakcji akcentem długim i odnosi się do granego tu przez pr.r. kulminacyjnego fragmentu postępu szesnastek. W wydaniach przybrał on postać zwykłego, krótkiego akcentu, dotyczącego ćwierćnuty l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf