Wa2
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 7-15

Palcowanie w A (→Wf)

!!!    pół t. 7, tylko dolna 5-linia.        Tu TGTU (12 palców w t. 7 i 5 w t. 15)

Wn

!!!      cyfry jak TGTU, ale wszystkie nad wiązaniem szesnastkowym oprócz '2' pod 8ką ges w t. 7 (przedostatnia nuta); '1' na górnej 5-linii na końcu t. 7 = TGTU

Wa

!!!    t. 7: cyfry jak TGTU, ale w 1. połowie '1' dla 3. nuty nad wiązaniem. Ponadto bezpośrednio nad wiązaniem 6 liter (w transkrypcji 'r' i 'l',   w red - 'd' i 'g'), a dopiero nad nimi 3 cyfry. W drugiej połowie 5 cyfr nad wiązaniem.         t. 15: 1. połowa 6 liter jak w t. 7 + cyfry prawie jak TGTU (jedynki pod, dwójki nad literami);   2. połowa: "12321" nad wiązaniem

W kontekście, jaki występuje w 1. połowie t. 7 i 15, położenie cyfr palcowania wskazuje na rękę, którą ma być wykonana dana nuta: cyfry nad nutami oznaczają pr.r., cyfry pod nutami – l.r. To charakterystyczne palcowanie zostało przez Chopina wskazane w A (→Wf) przy każdym wystąpieniu tego miejsca (t. 7, 15 i 47). Sens tego palcowania, uzupełnionego jeszcze w korekcie Wf w 2. połowie t. 7, nie został uchwycony przez sztycharza Wn, który wszystkie cyfry umieścił nad wiązaniem. Nie zrozumiał go także Fontana, który w Wa wskazał inny podział na ręce.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Autentyczne korekty Wf

notacja: Palcowanie

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Royal Academy of Music, Londyn