Wa2
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 75-76

Akcenty długie w A i Wa

!!!    miniat: od 4. ósemki 75 do końca 76, tylko l.r., ścieśnione.        !!!!!!!!!!!!  NOWE TGTU  !!!!!!!!!!!   dwa akcenty długie POD akordami. Częściowo wg corela

 i akcent w Wf

!!!      od akordu do akordu (wg corela) 75 i akcent krótki pod w t. 76, 

Akcenty krótkie w Wn

!!!    pod akordami

Widoczne w A akcenty długie odczytano w Wf, kierując się tylko ich wielkością, jako znak  i krótki akcent. Zarówno w Wn, jak i Wa znaki ujednolicono: Wn ma dwa akcenty krótkie, Wa – długie.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Royal Academy of Music, Londyn