Wf
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 61-62

Akcenty długie w A, interpretacja kontekstowa

!!!    miniat: akord w t. 61, tylko l.r.       Tu TGTU (2x długi)

Akcenty krótkie w A (odczyt dosłowny) i Wf (→Wn,Wa)

Nie jest pewne, jakiego rodzaju akcenty Chopin miał tu na myśli. Znaki w A, zwłaszcza drugi, są wyraźnie krótsze niż te w pr.r., jednak we wszystkich analogicznych figurach w t. 7, 15 i 27-28 A ma długie akcenty.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Akcenty długie

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.