A
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 34-35

Bez oznaczenia w A i Wa2

!!!   miniat: motyw akordów, tylko l.r., ścieśniony.      Tu pusta klisza

 w Wf (→Wn)

!!!    pod szesnastką

Wa3 (→Wa4)

!!!    TGTU

Alternatywna propozycja redakcji

!!!    w połowie t. 34

Wydaje się mało prawdopodobne, by Chopin, dopisując  w korekcie Wf (→Wn), chciał wskazać obowiązywanie dynamiki forte od miejsca, w którym sztycharz go umieścił. Zdaniem redakcji, możliwe są dwa scenariusze:

  • napisane z rozmachem  (por. Etiuda a nr 2, t. 29) sięgało od szesnastki do półnuty i miało dotyczyć początku t. 35; wersję ze znakiem w t. 35 wprowadzono w Wa3 (→Wa4);
  • znak, napisany mniej więcej na środku akordowego motywu, miał obejmować swym zasięgiem cały motyw (por. Etiudę C nr 1, t. 45). We współczesnej pisowni odpowiada to znakowi pod pierwszym z trzech akordów.

W tekście głównym proponujemy rozwiązanie wynikające z pierwszej z tych możliwości jako bliższe zapisowi źródłowemu.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wa, Znaki położone centralnie

notacja: Określenia słowne

Przejdź do tekstu nutowego

.