Tekst nie budzi tu wątpliwości, jednak notacja przygodnych znaków chromatycznych różni się w poszczególnych źródłach i nie wszędzie jest dokładna. Przed 1. akordem l.r. 
umieszczono w Wf początkowo na wysokości c1 i egzemplarz na tym etapie stanowił prawdopodobnie podkład dla Wn, w którym znak przeniesiono na właściwe miejsce (przed ges). W samym Wf (→Wa) przed c1 zmieniono ostatecznie na 
, ale potrzebny przed ges uzupełniono tylko w Wa. W Wn2 (→Wn3→Wn4) dodano przed c1, a także przed c2; ten ostatni dodatek wprowadzono też w Wa4. W A brak bemola przed ges2 w 5. akordzie, co uzupełniono już w Wf (→Wn,Wa).
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wf, Adiustacje Wn, Znaki ostrzegawcze, Autentyczne korekty Wf
notacja: Wysokość