Zagadnienia : Niedokładne łuki A
t. 6-7
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
Łuki A są w tych taktach niedokładne, co tylko częściowo poprawiono w Wf (→Wn1). Niejasność zlikwidowano w Wa i – inaczej – w późniejszych Wn, Chopin nie brał jednak udziału w ich powstaniu. Biorąc pod uwagę analogiczne t. 14-15, w których Chopin prawdopodobnie korygował łuk, oraz 38-39, w których łączył łuki w A, w tekście głównym proponujemy ciągły łuk od 2. ósemki t. 6 do połowy t. 8. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||
t. 15-16
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
Ani A, ani Wf nie pozwalają na rozstrzygnięcie, czy intencją Chopina było doprowadzenie łuku do 1. ósemki t. 16, czy nie. Łuk w t. 15 sugeruje kontynuację zarówno w A, jak i w Wf (→Wn1), ale w t. 16 – w A pierwszym wypisanym po skrócie obejmującym t. 10-15, w wydaniach pierwszym w nowej linii – nie ma łuku w żadnym ze źródeł. Opatrzone znakiem staccato pierwsze ósemki taktów w 1. części Etiudy na ogół nie są przyłączone do poprzednich łuków, ale w dalszych częściach przeważają dłuższe łuki. W tekście głównym proponujemy więc łuk dochodzący do początku t. 16, biorąc pod uwagę, że wykraczający wyraźnie poza ostatnią ósemkę t. 15 łuk Wf mógł być w tej postaci wpisany przez korygującego je Chopina. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 40-42
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
Brak łuków w t. 40-42 wydaje się być niedopatrzeniem Chopina – wskazuje na to zarówno kontekst muzyczny, jak i pewne cechy graficzne łuków A i Wf. W A takty te zapisane są z użyciem przenośnika oktawowego, który mógł Chopinowi stworzyć złudzenie łuku (umieszczony jest na wysokości łuku z t. 38-39), a ponadto 1. łuk w t. 43 sugeruje kontynuację z t. 42 na poprzedniej stronie. Natomiast w Wf (→Wn1) koniec łuku w t. 39 dociągnięty jest – wbrew A – do kreski taktowej, co z kolei sugeruje jego kontynuację w t. 40 w nowej linii (w pozostałych wydaniach łuk skrócono). Biorąc to pod uwagę redakcja proponuje w tekście głównym uzupełnienie łuków w sposób mogący wynikać z pisowni A, a także alternatywne możliwości, uwzględniające także sugestię Wf. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 45-46
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
Początek łuku jest w A z pewnością niedokładny. Pominięcie tego łuku w wydaniach jest niewątpliwie skutkiem przeoczenia. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A |