op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 10 nr 12, Etiuda c-moll
|
|
|
|
Zarówno ten łuk, jak i poprzedni (w t. 71), a także dwa następne (w t. 75 i 78-79) napisane są w A tą samą manierą, polegającą na rozpoczęciu znaku z wyraźnym przesunięciem w prawo. Wniosek taki narzuca się po analizie frazowania tych taktów, przy czym szczególnie istotny wydaje się t. 71, w którym przyjęta interpretacja jest jedyną możliwą. Dlatego we wszystkich czterech sytuacjach w tekście głównym podajemy naszym zdaniem trafne odczytanie łuków zastosowane w Wf (→Wn,Wa).
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne
zagadnienia: Niedokładne łuki A
notacja: Łuki
Powrót do adnotacji