Zakładając, że wszystkie cztery znaki staccato, wpisane w A na początku t. 77, 79 i 81, zostały w Wf pominięte przypadkowo, możemy się zastanawiać, dlaczego Chopin żadnego z nich nie przywrócił korygując Wf. Jest to tym bardziej dziwne, że w t. 73 kropka staccato została w trakcie korekty dodana. Zdaniem redakcji, można podać przynajmniej dwa powody, dla których właśnie G1 w t. 73 wymaga większej uwagi wykonawcy niż C i c w omawianych taktach:
- G jako podstawa akordu dominantowego pojawia się w tym miejscu po raz ostatni w przebiegu Etiudy;
- krótka artykulacja ósemek w t. 77, 79 i 81 wynika z przeniesienia lub podniesienia ręki wymuszonego przez zmianę rejestru lub wejście drugiej ręki. W t. 73 nic nie stoi na przeszkodzie, by początkową ósemkę połączyć z następującymi szesnastkami.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wf
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki