Wn3
Tekst główny
KLI - Kopia Linowskiego
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 54-66

Ze względu na brak ogólnie uznanych reguł obowiązywania przygodnych znaków chromatycznych, w źródłach występuje szereg rozbieżności w tym zakresie. Poniżej zestawiamy różnice w stosunku do przyjętej w tekście głównym wersji Wn4 (→Wn5):

  • w KLI brak  w 2. i 3. grupie t. 54, w 3. grupie t. 60, w 4. grupie t. 65 oraz w 2. grupie t. 66; brak  w 4. grupie t. 55 oraz w 2. grupie t. 64;
  • w Wf (→Wa2Wa3) brak  w 4. grupie t. 55 oraz w 2. grupie t. 64; brak  w 2. grupie t. 60, w 4. grupie t. 64-65 oraz w 2. i 3. grupie t. 66;
  • w Wn1 (→Wn1aWn2Wn3) brak  w 2. grupie t. 64; brak  w 2. grupie t. 60, w 4. grupie t. 65 oraz w 2. grupie t. 66;
  • w Wa4 brak  w 2. grupie t. 64; brak  w 2. grupie t. 60, w 4. grupie t. 64-65 oraz w 2. grupie t. 66;

Powyższe braki nie mają żadnego wpływu na odczytanie tekstu.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.

Oryginał w: Österreichische Nationalbibliothek, Wiedeń