W Wf brak łuków przetrzymujących górne dźwięki oktaw w t. 7-8, 9-10 i 11-12, a także 13-14, 73-74 i 75-76. Odpowiednie łuki znajdują się we wszystkich pozostałych źródłach, zarówno wcześniejszych (KLI), jak i późniejszych (Wn i Wa). Co więcej, w samym Wf widoczne są ślady usuwania tych łuków. Podstawowe możliwości są dwie:
-
Chopin początkowo przewidywał przetrzymywanie całych oktaw, co widzimy w zapisie KLI i w śladach łuków w Wf, lecz w trakcie prac nad wydaniem Etiudy zmienił koncepcję i w ostatniej korekcie Wf polecił usunąć te łuki. Tłumaczyłoby to obecność łuków w Wn, które było oparte na egzemplarzu korektowym Wf nie zawierającym ostatnich poprawek. Łuki w Wa mogły być dodane przez adiustatora lub Fontanę.
Powtarzanie w oktawach lub akordach niektórych nut, a przetrzymywanie innych jest dość charakterystyczne dla Chopina. Tego typu chwyt spotykamy np. w Fantazji na tematy polskie op. 13, t. 99-101 i 103-105 i Krakowiaku op. 14, t. 386-397, a w innych kontekstach także w Mazurku D op. 33 nr 3, t. 8-9 i analog. czy Mazurku H op. 41 nr 2, t. 5 i analog.
Jako argument muzyczny za powtarzaniem górnych nut można by podać wzmocnienie podstawy basowej przy zmianie akordu w opadającej części pasażu pr.r., co jednak nie byłoby przeprowadzone konsekwentnie. - Jedyną wersją autentyczną jest wersja z przetrzymaniem całych oktaw, zaś usunięcie łuków w ostatniej korekcie Wf było wynikiem nieporozumienia przy zamianie pierwotnej, skrótowej notacji oktaw za pomocą 8 pod górnymi nutami na zwykłą pisownię. Tę skrótową notację ma w tych taktach KLI i tak też prawdopodobnie były one zapisane w Wf, na co wskazują pewne niedokładności graficzne w zapisie dolnych nut oktaw, które w tej sytuacji były dodawane później. Sam fakt dokonywania w druku opisanych korekt nie przesądza jeszcze o pomyłkowym usunięciu omawianych łuków, staje się to jednak bardzo prawdopodobne, gdy weźmiemy pod uwagę, że w t. 55-62, odpowiadających t. 7-14, podobnej korekty nie wprowadzono, pozostawiając skótową notację przetrzymanych oktaw.
Zdaniem redakcji druga możliwość jest zdecydowanie bardziej prawdopodobna, dlatego w tekście głównym we wszystkich miejscach uwzględniamy przetrzymanie całych oktaw. Autentyczność tej wersji nie budzi żadnych wątpliwości, czego nie da się powiedzieć o wersji Wf, która może być pomyłkowa.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Adiustacje Wn, Skrótowy zapis oktaw
notacja: Rytm