mUltimate Chopin

op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 5, t. 39-49
s. 1, t. 1-8
s. 2, t. 9-18
s. 3, t. 19-28
s. 4, t. 29-38
s. 5, t. 39-49
Tekst główny
Tekst główny
KLI - Kopia Linowskiego
Ao - Autograf okolicznościowy
Wf - Wydanie francuskie
Wfkor - Chopinowska korekta Wf
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Drugi nakład [Wa1]
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
KLI - Kopia Linowskiego
Ao - Autograf okolicznościowy
Wf - Wydanie francuskie
Wfkor - Chopinowska korekta Wf
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Drugi nakład [Wa1]
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny

  t. 49

Bez znaku w KLI, Ao i Wa2

!!!   miniat: ten takt ścieśniony w pionie (obie 5-linie), bez palca.   Tu pusta klisza

Akcent krótki w Wf (→Wn) 

!!!   jak TGTU tylko krótki

Akcent długi w Wa3 (→Wa4)

!!!   TGTU

Akcent w Wf (→Wn) trzeba uznać za krótki. Nie zachował się jednak żaden rękopiśmienny przekaz tego znaku, co nakazuje ostrożność w jego interpretacji. Zdaniem redakcji, znacznie prawdopodobniejsze jest tu użycie przez Chopina akcentu długiego. Znak pominięto w Wa2, co uzupełniono w późniejszych nakładach.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wn1
Uzupełnij ➔