W KLI i Ao 7. i 15. szesnastka zapisane są jako ais1. Ponadto w źródłach występuje szereg nieścisłości w notacji przygodnych znaków chromatycznych, które nie powodują jednak trudności w ustaleniu prawidłowego tekstu. Pojawiają się także znaki przypominające, naszym zdaniem niepotrzebne. W poniższej tabeli zestawiono różnice występujące w poszczególnych źródłach (obecność lub brak niezbędnego znaku oznaczamy jako ++ lub ––; obecność lub brak znaku przypominającego jako + lub –):
7. | a1 | h | gis1 | h1 | a1 | h1 | 15. | a1 | |
KLI | ais1 | ++ | – | + | – | –– | – | ais1 | ++ |
Ao | ais1 | ++ | – | + | – | ++ | – | ais1 | ++ |
Wfkor | b1 | – | – | – | ++ | –– | – | b1 | + |
Wf,Wa2-3 | b1 | – | – | – | ++ | ++ | – | b1 | – |
Wn1 | b1 | – | + | – | ++ | ++ | + | b1 | – |
Wn2-3 | b1 | – | + | + | ++ | ++ | + | b1 | – |
Wn4-5 | b1 | – | + | – | ++ | ++ | – | b1 | – |
Wa4 | b1 | – | + | + | ++ | ++ | – | b1 | – |
a1 dotyczy kolejno 8., 13. (dolny głos) i 16. nuty taktu,
h1 dotyczy kolejno 12. i 14. nuty taktu.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn, Korekty enharmonii, Autentyczne korekty Wf
notacja: Wysokość