Wa2
Tekst główny
KLI - Kopia Linowskiego
Ao - Autograf okolicznościowy
Wf - Wydanie francuskie
Wfkor - Chopinowska korekta Wf
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Drugi nakład [Wa1]
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 24

 w Ao

!!!   miniat: 3 ostatnie miary taktu, tylko górna, bez palcowań.     Tu widły od 7. nuty do początku 12. i cresc. na dolnym ramieniu do znaków chrom. przed 13. nutą

 w Wf (→Wn

!!!!!!!  TGTU MODYFIKOWANE GENETYCZNIE  !!!!!! lewy koniec od # fis2, prawy do końce ostatniej 16-ki

 w Wa

!!!  stare TGTU przesunięte w lewo o szerokość nuty

Ostatnią fazę crescenda Chopin oznaczył zarówno w Wf, co podajemy w tekście głównym, jak i w Ao. W pozostałych wydaniach odtworzono znak Wf, przy czym w Wa nieznacznie go skrócono.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wa, Autentyczne korekty Wf

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.

Oryginał w: Royal Academy of Music, Londyn