Tekst główny
Tekst główny
KLI - Kopia Linowskiego
Ao - Autograf okolicznościowy
Wf - Wydanie francuskie
Wfkor - Chopinowska korekta Wf
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Drugi nakład [Wa1]
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 38

Bez znaku w KLI i Wf (→Wn,Wa

!!!  miniat: 4. miara taktu, tylko górna 5-linia, dolny głos 16-ka.     Tu pusta klisza=TGTU

Prawdopodobny akcent w Ao

!!!    akcent pod e1-a1. Na miniaturze ta kwarta jako ćwiefćnuta. też w następnych wariantach.

Możliwy akcent długi w Ao

!!!   jak przedtem, tylko długi akcent

Możliwe  w Ao

!!!   od h1 do d1

Wszystkie trzy tego rodzaju znaki w t. 38-39 w Ao wyglądają jak akcenty krótkie, jednak tylko ten w l.r. w t. 39 jest umieszczony wyraźnie pod nutą, której dotyczy. Znaki w pr.r. – tu i w t. 39 – umieszczone są po nucie, co rodzi niepewność co do ich znaczenia. Zdaniem redakcji można je interpretować jako:

  • akcenty krótkie, uwzględniając kształt znaku, ale nie jego nietypowe położenie;
  • akcenty długie, traktując nutę, której dotyczą jako intencjonalny początek znaku, który połączony z jego zapisanym końcem – pod trzecią (t. 38) lub drugią (t. 39) szesnastką górnego głosu – tworzy w rezultacie akcent długi;
  • widełki , gdy porównamy je z nieco dłuższymi znakami w analogicznych taktach.

W tekście głównym tych niejasnych znaków nie uwzględniamy. 

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.