Wa4
Tekst główny
KLI - Kopia Linowskiego
Ao - Autograf okolicznościowy
Wf - Wydanie francuskie
Wfkor - Chopinowska korekta Wf
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Drugi nakład [Wa1]
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 4

Bez przetrzymania h w KLI i Wf (→Wa2Wa3)

!!!   miniat: tylko dolna 5-linia, dwa dwudźwięki. Tu pusta klisza

Łuk przetrzymujący w Ao, Wn i Wa4

Autentyczność przetrzymania h jest poświadczona w sposób niewątpliwy tylko w Ao i tylko w tym takcie, gdyż w analogicznych t. 12 i 39 nie ma żadnych łuków. Autentyczność wersji z powtórzeniem na 3. mierze taktu jest udokumentowana znacznie mocniej:

  • w KLI przetrzymanie nie zostało oznaczone w żadnym z trzech miejsc (t. 4, 12 i 39);
  • łuków nie było również w podkładzie dla Wf, o czym świadczy ich brak w Wfkor, Chopin nie dopisał ich mimo kilkakrotnego korygowania kolejnych etapów produkcji tego wydania. Nie można przy tym mówić o ewentualnym przeoczeniu tego szczegółu, gdyż w jednej z późniejszych korekt kompozytor we wszystkich trzech miejscach dopisał łuki motywiczne łączące f-e w dolnym głosie.

Łuki występujące w Wn są więc najprawdopodobniej adiustacją. Pierwsi (a także późniejsi) wydawcy utworów Chopina niejednokrotnie samowolnie uzupełniali rzekomo brakujące łuki w miejscach, w których tylko niektóre składniki dwudźwięków lub akordów były rzeczywiście połączone (przetrzymane). Wersja ta wpłynęła przypuszczalnie na adiustatora Wa4, który również dodał łuki przetrzymujące h.

Do tekstu głównego przyjmujemy niewątpliwie autentyczną wersję Wf (→Wa2Wa3).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.

Oryginał w: Österreichische Nationalbibliothek, Wiedeń