![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
![](/build/images/x_button.png)
![]() |
!!! miniat: 5 pierwszych szesnastek i 4 ostatnie, tylko górna 5-linia. Tu pusta klisza |
|
![]() |
![]() |
!!! jeden kaso e3 |
![]() |
!!! przed 2. i 14. nutą |
|
![]() |
!!! TGTU |
Ustalenie brzmienia 2. i 14. szesnastki nastręcza trudności. Zdaniem redakcji, Chopin miał tu na myśli odpowiednio es3 i e2, tak jak w podobnym t. 76. W A zapomniał jednak postawić przed 2. nutą, tego rodzaju przeoczenia należą do jego najczęstszych błędów – por. np. t. 79. Wersja ta znalazła się w Wn1 za pośrednictwem odbitki korektorskiej Wf. Kasownik dodany w ostatniej korekcie Wf (→Wa) jest prawdopodobnie niezauważoną pomyłką sztycharza, jedną z wielu tego typu popełnionych w Etiudach i innych utworach. Bemole w późniejszych Wn są z pewnością dowolnym dodatkiem.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Błędy Wf, Autentyczne korekty Wf
notacja: Wysokość