Zagadnienia : Adiustacje Wa
t. 47-49
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Akcenty długie, zapisane w A w t. 47 i 49, odtworzono w Wf (→Wn) jako krótkie. Jest to z penością efekt niezrozumienia zapisu Chopina. Trudno natomiast stwierdzić, co skłoniło sztycharza lub adiustatora Wa do użycia wbrew podkładowi znaków przypominających akcenty długie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf |
||||||||||||||
t. 47
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Chopin powrócił w tym takcie do oznaczania aplikatury w A, wskazówki te uzupełnił następnie korygując Wf (→Wn). Jeszcze więcej palcowań – dodanych przez Fontanę – znajdujemy w Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||||||
t. 48
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
||||||||||||||
t. 48
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Z trzech '1', które Chopin wpisał w A, tylko dwie pierwsze uwzględniono w Wf, co jest przypuszczalnie skutkiem przeoczenia sztycharza. Natomiast dwie inne cyfry dodane w trakcie korekty na końcu taktu pochodzą z pewnością od Chopina. Zarówno w Wa, jak i Wn palcowanie przejęte z Wf uzupełniono w 3. grupie szesnastek. W tekście głównym proponujemy wszystkie z pewnością autentyczne cyfry zawarte w A i Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||||||
t. 49
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
W A (→Wf) nie ma przed 4. szesnastką, co jest oczywistym przeoczeniem. Znak dodano w Wn i Wa. Wszystkie znaki w 2. grupie szesnastek są naszym dodatkiem, wprowadzonym ze względu na odmienne reguły ich obowiązywania przy przenośniku oktawowym. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn |