Wa3
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład [Wa2]
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 76

Bez znaku (e1) w A (→WfWn1,Wa3)

!!!   miniat: 4. grupa szesnastek tylko górna 5-linia.     Tu pusta klisza 

Bemol w Wn2 (→Wn3Wn4) i Wa4

!!!    bemol es1

Kasownik proponowany przez redakcję

!!!     TGTU

Bemol dodany w Wn2 (→Wn3Wn4) jest z pewnością nieautentyczny. Nie ma też powodu, by podejrzewać przeoczenie Chopina, gdyż e1 jest tu harmonicznie bardziej uzasadnione niż es1 ze względu na dominantową harmonię następnego taktu. Chopin wielokrotnie stosował tego typu uprzedzenia harmoniczne w figuracjach. Dla uniknięcia wątpliwości w tekście głównym dodajemy przypominający . Adiustację późniejszych Wn powtórzono w Wa4.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Royal Academy of Music, Londyn