Wn2
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład [Wa2]
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 37-40

Źródła różnią się występowaniem przygodnych znaków chromatycznych, co jednak nie rodzi najmniejszych wątpliwości, jeśli chodzi o interpretację tekstu. Uwzględniając, że Chopin i część jego wydawców stosowała nieco inne zasady obowiązywania znaków w figurach zapisanych z użyciem przenośnika oktawowego, stwierdzamy w A brak dwóch niezbędnych znaków,  przed dolną nutą oktawy na początku t. 37 (H) i  przed 14. szesnastką t. 38 (es1). W Wf (→Wa) uzupełniono tylko pierwszy z nich, w Wn – oba. W myśl reguł na ogół stosowanych współcześnie, za konieczne uznajemy także oba bemole w 3. grupie szesnastek t. 38 (es2 i as1) i  w 3. grupie t. 40 (cis2). Niektóre z nich dodano w Wn1 ( as1) i Wa4 (), a Wn2 i dalsze Wn mają je wszystkie.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.