Wf
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład [Wa2]
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 31

Cała nuta w A i Wn

!!!      miniat=t. 29     Tu TGTU

Półnuta w Wf (→Wa3)

!!!      obie półnuty na jednej lasce w górę 

Wa4

!!!!      dwie półnuty dwugłosowo (jak A w t. 29)

Wersja A i Wn jest niewątpliwie poprawna. Jednogłosowa notacja Wf (→Wa3) jest zapewne wynikiem niezrozumienia pisowni autografu. Podział na dwa głosy bez zmiany wartości rytmicznych jest z pewnością dziełem adiustacji Wa4 (podobnie w t. 63).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Adiustacje Wn

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.