Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 1, t. 1-22
s. 1, t. 1-22
s. 2, t. 23-38
s. 3, t. 39-54
s. 4, t. 55-74
s. 5, t. 75-91
Tekst główny
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugie wydanie francuskie
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Drugi nakład Wa1
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugie wydanie francuskie
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Drugi nakład Wa1
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 6-21

Całe nuty, będące składnikami akordów zawierających oprócz tego nuty o innych wartościach rytmicznych, są w Wn umieszczane blisko połowy taktu, mniej więcej nad 4. ósemką l.r. Pisownia taka, charakterystyczna dla autografów Chopina, obecnie od dawna wyszła z użycia. W Wf tendencja do graficznego wydzielenia całych nut występuje znacznie mniej wyraźnie, podczas gdy Wa ma pisownię zbliżoną do współczesnej.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia:

notacja: Rytm