Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 1, t. 1-22
s. 1, t. 1-22
s. 2, t. 23-38
s. 3, t. 39-54
s. 4, t. 55-74
s. 5, t. 75-91
Tekst główny
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugie wydanie francuskie
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Drugi nakład Wa1
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugie wydanie francuskie
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Drugi nakład Wa1
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 18

Bez znaków (dis) w Wf1

!!!   [miniat : 5 ósemek tego taktu, obie 5-linie.

Tu pusta klisza (bez znaków chromatycznych)]

 dis w Wf2

!!!   [# przed 1. nutą l.r.]

obniżające Dis na D i dis1 na d1 w WfJ

!!!   [red = TGTU (3 kasowniki)]

Trzy  d w Wn i Wa

!!!   [TGTU =  1. i 3. ósemka l.r. oraz ósemka pr.r.]

W Wf1 w całym tym takcie nie ma ani jednego znaku chromatycznego, co oznacza, że podstawą harmoniczną jest tu akord zmniejszony dis-fis-a. Tak też to zrozumiano w Wf2, dodając  ostrzegawczy przed 1. ósemką l.r. Chopinowskie poprawki w WfJ oraz wypisana bezbłędnie wersja Wn dowodzą, że intencją Chopina był tu akord D-dur jako podstawa harmonii. Także adiustator Wa dodał odpowiednie kasowniki. Por. także dalszą uwagę w tym takcie.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Adiustacje Wa, Błędy Wf, Dopiski WfJ, Adiustacje Wf

notacja: Wysokość