op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 45, Preludium cis-moll
Jako 3. ósemkę w 5. grupie tej linijki Wf ma h1-fis2, przy czym dolna nuta opatrzona jest kasownikiem, niezrozumiałym po h1 w poprzedniej ósemce. Notacja ta wpływa też na brzmienie 1. ósemki następnej grupy, w której dolną nutą jest w tej sytuacji cis2, co z kolei czyni zbędnym 
przed następnym cis2. Anomalie pisowni wraz z zachwianiem regularności postępu czterodźwięków zmniejszonych pozwalają dopatrzeć się tu pomyłki. Konstatację tę potwierdza niewątpliwie prawidłowa wersja Wn z c2-fis2. W Wa1 zadiustowano wersję Wf, usuwając zbędny 
przed drugim h1, a dopiero w Wa2 przywrócono poprawny tekst.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf
notacja: Wysokość
