t. 79

Konieczność rozłożenia zapisu Cadenzy na kilka linii tekstu rodzi szereg wątpliwości, jeśli chodzi o obowiązywanie przygodnych znaków chromatycznych. W tekście głównym stosujemy następującą regułę: znaki obowiązujące na końcu poprzedniej linii wymagają w nowej linii odwołania, gdy mają przestać obowiązywać, ale i przypomnienia (powtórzenia), gdy mają obowiązywać dalej. W innych sytuacjach nie uwzględniamy powtarzanych (zbędnych) znaków.

W wersji "transkrypcja" każdego ze źródeł podajemy dokładnie te znaki, które w nim występują. Ewentualne opuszczenia niezbędnych znaków uzupełniamy w wersji "redakcja".

Wszystkie sytuacje, w których istnieje najmniejsza wątpliwość, co do zamierzonego brzmienia danej nuty, omówione są osobno.

Zestawienie różnic w występowaniu przygodnych znaków chromatycznych w pierwszej linii Cadenzy. Obejmuje niedokładności nie powodujące wątpliwości tekstowych.

grupa   znak   nie
    występuje    
występuje dodatkowo
2 2  gis   Wf (→Wa)
2 2  gis2   Wf (→Wa)
3 1  h Wf, Wn  
3 2  h1 Wn  
3 4  cis1 Wf1,Wn  
4 2  fis Wf (→Wa), Wn  
4 2  fis2   Wf (→Wa)
5 1  a Wf, Wn  
5 1  es1   Wf (→Wa)
5 3  d1   Wf (→Wa),Wn
5 4  d Wf1  
6 1  h   Wf
6 2  e Wf (→Wa), Wn  

 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Przeoczenia odwołania alteracji, Znaki ostrzegawcze, Niedokładności Wa, Adiustacje Wf

notacja: Wysokość

Powrót do adnotacji