op. 45, Preludium cis-moll

  t. 79

		Nuty normalnej wielkości w Wf (→Wa) !!!   [miniat : pierwsza grupa 4 ósemek, tylko pr.r. Na kliszach trzeba zostawić puste miejsca na zmienne elementy z innych adnotacji. (Coś jak zmiana tonacji w Scherzu, albo niewypisane takty w KG.) Chodzi o usunięcie z klisz znaków wymienionych w wariantach U adnotacji o znakach (po 2 adnotacje na każdą linijkę). Ponadto trzeba usunąć kilka zupełnie zbędnych znaków: 2. linia -  f 4l1,  h 7l1;  Ponadto trzeba usunąć tu (a dodać w tamtych adnotacjach) ewentualne znaki stałe, które muszą być przesuwane dla zachowania reguł rozplanowania znaków przed akordami, np. w 2. grupie pr.r. na 2. ósemce część źródeł ma # gis2. Powoduje to konieczność odsunięcia # his1. Nie trzeba dosuwać do nut małych dolnych znaków, gdy gdzieś nie ma górnego. Ponadto trzeba usunąć znaki i nutę, które omówione są w kilku innych, indywidualnych adnotacjach w Cadenzy.]
		Drobne nuty w Wn

Nie można wykluczyć, że różnica wielkości nut użytych do zapisu Cadenzy odpowiada różnicy pisowni między [A1] a [A2]. Przypuszczenie to wydaje się zgadzać ze sformułowaniem z listu Chopina do Juliana Fontany z dn. 6 X 1841: "Posyłam ci Preludium większym [c]harakterem dla Schlesingera, a mniejszym dla Mechettego." Zdaniem redakcji jest to jednak mało prawdo­podobne. Cadenza stanowi tylko niewielki ułamek (ok. 10%) zapisu całości i ewentualna różnica wielkości nut przypuszczalnie nie rzu­cała się w oczy na tyle wyraźnie, by można było się do niej odwołać w sposób tak ogólny. Sformułowanie Chopina należy raczej odnieść do całości zapisu utworu i powiązać z faktem, że późniejsze autografy-czystopisy (pisane na podstawie już ukończonych wcześniej) robią na ogół wrażenie zanotowanych "mniejszym cha­ra­kterem" z powodu staranniejszego, równiej­sze­go i pozbawionego poprawek pisma.

Teoretycznie można by sobie wyobrazić, że po sporządzeniu [A1] Chopin nie był zadowolony z obrazu graficznego Cadenzy zapisanej nutami normalnej wielkości i pisząc [A2], zanotował ją drobnymi nutami. Mając teraz przed oczami obie możliwości, mógł łatwo ujednolicić notację poprzez dopisanie w jednym z rękopisów uwagi dla sztycharza, nakazującej wydrukowanie tego fragmentu drobnymi lub przeciwnie, normal­nymi nutami. Tak więc przypuszczenie, że zarówno Wf1, jak i Wn przekazują dokładny obraz "swojego" autografu, wymaga uznania, że Chopin do końca nie mógł zdecydować, która forma zapisu bardziej mu odpowiada.

Zdaniem redakcji, znacznie prawdopodobniej­sze jest, że Cadenza od początku – w obu autografach – była zanotowana drobnymi nutami, ale sztycharz Wf tego po prostu nie zauważył.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

notacja: Skróty pisowni i inne

Przejdź do tekstu nutowego