t. 37
f-d1 w KJ |
||
f-d1 w WfF !!! dwugłosowo: półnuta f z ligą wstecz i 4 ósemki nad nią. Ponadto pod tą ligą (i pod 5-linią), jeszcze w t. 36 * odsyłacza + uwaga u dołu strony na prawo od paginy: Łuk przetrzymujący f znajduje się tylko w wypisanym nutami Da Capo. A tie between the two f is found only in the written out Da Capo section. |
||
f-d1 w WnF (bez łuku) !!! miniat i klisza jak WfF, tylko bez łuku |
||
b-d1 w Wp !!! TGTU |
||
Alternatywna propozycja redakcji !!! notacja jak TGTU, ale basowa nuta = f z ligą wstecz (wersja wariantu z drukowanego tomu WN) |
We wcześniejszych źródłach akompaniament nie odbiega tu zasadniczo od tego, który występuje w analogicznym t. 10 (w WF przetrzymanie półnuty f z poprzedniego taktu oznaczone jest niedokładnie – odpowiedni łuk znajduje się tylko w WfF w t. 36(r)-37(r), w wypisanym nutami Da Capo). Natomiast Wp ma jako nutę basową b, a nie jak poprzednio półnutę f (przetrzymaną z poprzedniego taktu). Zdaniem redakcji, nie jest pewne, czy wersja ta rzeczywiście była zamierzona przez Chopina: mógł on wpisać tu omyłkowo pierwotną wersję t. 38 (=11).
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia:
notacja: Wysokość