mUltimate Chopin

WN 17, Polonez B-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy KJ

t. 15

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Bez łuków w KJ

!!!   miniat : 5 ósemek górnej 5-linii. Tu pusta klisza (bez łuków)

Łuki w WfF

!!!   2 łuki pod grupami nieregularnymi. Oba zaczynają się lekko nad g1 i celują odpowiednio w h1 i c2. Pierwszy kończy się na h1 na tej samej wysokości, na której się zaczynał. Drugi dochodzi do f2 (w polu na wysokości c2)

Łuki w WnF

!!!   Na miniaturze jedna liga g1 (od 1 do 2). Na kliszy taż liga i ** odsyłacza w miejscu drugiej ligi (od 2 do 3). U dołu strony uwaga: W wypisanym nutami Da Capo łuk łączący oba g1. In the written out Da Capo section a tie between both g1.

Łuki w Wp

!!!   TGTU (łuk górą) + dwa łuki pod grupami 16ek, mniej więcej jak w WfF, ale lewe końce idą po prostu od g1, a tylko prawe wyraźnie dotyczą ostatniej szesnastki grup, a nie g1.

Łuk Wp, bez łuków "triolowych"

!!!   TGTU
..

Brak łuków, obejmujących każdą z nieregularnych grup szesnastkowych, wydaje się być błędem KJ. Chopin bowiem tego typu grupy z reguły opatrywał łukiem, najczęściej wraz z liczbą określającą rodzaj grupy. Takie właśnie łuki widzimy najprawdopodobniej w WfF, natomiast w WnF nadano im postać łuków przetrzymujących ćwierćnuty g1. Także Wp ma tu łuki będące częścią oznaczenia grup nieregularnych, ponieważ jednak Chopin objął ponadto całą figurę szesnastkową jednym łukiem, w tekście głównym pomijamy je (por. Ogólne Zasady Redakcyjne, p. 16).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Łuki "triolowe" , Błędy KJ

t. 15

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Bez dolnego głosu w KJ

!!!   miniat : ostatnia miara taktu, tylko górna 5-linia. Tu tylko górny głos, laski w górę

Dwa głosy w WF

!!!   TGTU

Dwa głosy w Wp

!!!   es1 dolnego głosu pod c2 górnego
..

Brak dolnego głosu w KJ jest z pewnością przeoczeniem kopistki. Sposób podpisania w Wp ostatnich nut sugeruje równoczesne uderzenie seksty es1-c2, co mogłoby odpowiadać intencji Chopina, gdyby wydanie to wiernie oddało tu pisownię [A]. Ponieważ taki rytm dolnego głosu można było łatwo zapisać jako , uważamy notację Wp za niedokładną i podpisujemy nuty zgodnie z ich wartościami rytmicznymi.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KJ , Niedokładności Wp

t. 17

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

..

Na początku taktu KJ ma błędnie septymę B1-A. Podobnie w t. 44, który nie jest w KJ wypisany.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KJ

t. 19

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

..

W KJ brak  przed c3, co w oryginalnej pisowni, w której przenośnik oktawowy rozpoczyna się już od tej nuty, jest niewątpliwie błędem. Podobnie w t. 46, który nie jest w KJ wypisany.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Błędy KJ

t. 19

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

..

W KJ nie ma  obniżającego a3 na as3, co jest niewątpliwym błędem; w kopii tej brakuje też odpowiedniego znaku przed as2. Przed tą ostatnią nutą bemola nie ma również w Wp, co może odpowiadać notacji [A], gdyż Chopin często rozciągał obowiązywanie przygodnych znaków chromatycznych na całe tego typu pasaże lub gamy.

To samo dotyczy t. 46, oznaczonego w tych źródłach jako powtórzenie t. 19.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KJ , Niedokładności Wp