Zagadnienia : Niedokładności Wp
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »
t. 22
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
W tekście głównym podajemy widoczne w Wp. Zdaniem redakcji, nie można wykluczyć, że zasięg znaku został tam niewłaściwie zinterpretowany przez sztycharza, toteż jako alternatywę proponujemy nieco krótsze widełki, współgrające z podziałem na motywy wskazanym przez pauzę i łuki. W KJ i WF nie ma żadnych wskazówek wykonawczych w tym takcie. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wp |
||||||||||
t. 25-31
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Kliniki nad i pod pierwszymi nutami t. 25, 27, 29 i 31 znajdują się tylko w Wp. To wprowadzone zapewne do [A] uprecyzyjnienie notacji uwzględniamy w tekście głównym. Pierwszy z kliników dla l.r. został omyłkowo umieszczony pod Ges w t. 24. W t. 31 wydrukowano tylko znak odnoszący się do l.r. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wp |
||||||||||
t. 25-31
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Notacja ozdobników na 2. ósemce t. 25, 27, 29 i 31 jest w Wp niejednolita, a biorąc pod uwagę spójne oznaczenia KJ i WF (cztery razy ) – zapewne niedokładna. Z tego względu do tekstu głównego przyjmujemy pisownię KJ i WF. Jako rozwiązanie alternatywne proponujemy prawdopodobną rekonstrukcję zamysłu Chopina w [A]. Różnica nie ma zresztą wpływu na wykonanie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wp |
||||||||||
t. 26-30
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
W KJ dwugłosowa notacja par akordów w t. 26 i 30 nie jest pełna – dotyczy tylko pierwszego akordu z każdej pary (w t. 30 zapis jest zresztą niedokładny). W tekście głównym podajemy ściślejszą pisownię WF i Wp (w tym ostatnim nie ustrzeżono się drobnego błędu w t. 26). Podobnie w t. 28. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wp |
||||||||||
t. 26-28
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Jednogłosowa notacja 1. akordu t. 26 i 28 w KJ i WF jest prawdopodobnie niedokładna: pisownia KJ w t. 25 i 27 dowodzi, że Chopin w [AI] nie oznaczył precyzyjnie przedłużeń nuty basowej. W tekście głównym podajemy w obu taktach notację Wp w postaci użytej w t. 26; daje ona konsekwentny podział na głosy, w którym dwudźwięki uderzane na mocnych częściach t. 25-26 mają wartość ósemek. Por. t. 30. Jako 2. ósemkę t. 26 KJ ma najprawdopodobniej błędnie a1. Patrz uwaga do 4. ósemki tego taktu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wp |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »