WfF
Tekst główny
KJ - Kopia Jędrzejewiczowej
Wp - Pierwsze wydanie polskie
WF - Wydania Fontany
WfF - Wydanie francuskie Fontany
WnF - Wydanie niemieckie Fontany
porównaj
  t. 44-45

Interpretacja kontekstowa KJ i WF

!!!   miniat i klisza red: to f na 5. ósemce wydzielone jako ćwierćnuta z laską w górę (tak jak w t. 25 itp.) + * odsył + odsył jak w transkrypcji

WnF

!!!   miniat=t. 17WF,  klisza podobnie

Wp

!!!   miniat=t. 17,   tr=puste,   red= jak t. 17

Notacja KJ (powtórzona za t. 17-18) odzwierciedla niedokładną, roboczą pisownię [AI]. Zapis WnF jest formalnie poprawny, choć w świetle wersji KJ brak przetrzymania drugiego można uważać za przeoczenie. Jeszcze więcej wątpliwości budzi wersja WfF, w której odpowiedni łuk pojawia się w wypisanym in extenso powtórzeniu głównej części Poloneza. Notacja jest jednak niedokładna – nutę o wartości ósemki połączono łukiem z następną, występującą o ćwierćnutę później. Powstanie tego błędu, a także niezgodność zapisu t. 44(r)-45(r) zarówno z WnF, jak i z analogicznymi taktami (w obu wersjach WF), można próbować wyjaśnić na wiele sposobów, ale za najprawdopodobniejsze uważamy dodanie tego łuku w najpóźniejszej, pospiesznej korekcie WfF.

W tekście głównym podajemy uprecyzyjnioną pisownię [A] (→Wp).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy wydań Fontany, Adiustacje Fontany

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.

Oryginał w: Muzeum Fryderyka Chopina, Warszawa