|
13 szesnastek w KJ !!! miniat cała grupa z cyfrą, tylko pr.r., bez dynamiki. Tu 13 nut z liczbą 13, z łukiem nad całą grupą. |
|
11 szesnastek w WF !!! jak w źródle, bez dynamiki |
|
13 szesnastek w Wp, odczyt dosłowny !!! Wp transkrypcja |
|
13 szesnastek w Wp, prawdopodobna interpretacja !!! TGTU |
Takt ten był w przebiegu Poloneza wypisany przez Chopina trzykrotnie, jako t. 10, 18 i 37. Trzynastonutowa figura była przy tym notowana z użyciem konwencjonalnego znaku ozdobnika (t. 10 we wszystkich źródłach, t. 37 w WF) lub w całości wypisana nutami (t. 18 we wszystkich źródłach, t. 37 w KJ i Wp). Pewne elementy tej drugiej pisowni mogą budzić wątpliwości, co do jej znaczenia:
- dodatkowy łuk nad pierwszymi trzema nutami, wydzielający je z całej figury, sugerujący ich odmienne znaczenie lub wykonanie;
- oznaczenie omawianej grupy liczbą 11, mimo wypisanych trzynastu nut (Wp, t. 37).
Uznanie powyższych detali za znaczące prowadzi do wniosku, że wszystkie zapisy mogą oznaczać to samo wykonanie. Można też uważać, że wahania Chopina przy notacji tej figury odzwierciedlają trudność w ścisłym zanotowaniu rzeczywistej struktury rytmicznej, w której np. pierwsze trzy nuty grane są nieco szybciej od pozostałych, dając wrażenie niespiesznego, wtopionego w całość mordentu na pierwszym b jedenastonutowej figury. Trzeba też brać pod uwagę możliwości pomyłek (np. '11' zamiast '13' w t. 37 w Wp) lub adiustacji (notacja z ozdobnikiem w t. 37 może być dowolną zmianą wprowadzoną przez Fontanę).
Te i inne możliwe wytłumaczenia obserwowanych rozbieżności zapisu muszą jednak, zdaniem redakcji, pozostać w sferze niesprawdzalnych hipotez. W tekście głównym w t. 10 i 18 podajemy wersję Wp bez żadnych zmian, a w t. 37 zmieniamy '11' na '13', gdyż w praktyce wykonawcy kierują się bardziej obrazem graficznym notacji, niż wskaźnikiem liczebności grupy, a zapis oryginalny robi wrażenie po prostu błędnego.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
notacja: Ozdobniki
Powrót do adnotacji