|
KJ, odczyt dosłowny !!! miniat: tylko dolna 5-linia, 5 ósemek t. 25 i dwie t. 26; bez łuku nad. Tu jak w źródle, same ósemki jednogłosowo (uwaga na b w t. 25, jest przedmiotem innej adnotacji, więc tutaj na kliszach go nie ma), wiązanie w t. 25 (i 27) podzielone, nuty f połączone dwoma łukami. Na kliszy to samo (w zakresie tej adnotacji) w obu taktach |
|
|
!!! jak w WfF, tylko ligi dołem (na 5. ósemce t. 25 b-d1, jak w innych źródłach) |
|
|
!!! jak w źródle (na miniaturze wersja 25-26, bez ligi ale z łukiem górą), łuk 25-26 nad ósemkami, liga f 27 dołem, od półnuty (ten łuk z TGTU w t. 27 odpowiednio wydłużyć i obniżyć oraz obrócić o pół stopnia; albo po Twojemu, byle z właściwym rezultatem) |
|
|
Propozycja redakcji !!! TGTU (łącznie z łukiem nad 25-26) |
Zapis partii l.r. w [AI] (→KJ), uściślony następnie w WF, zdradza ewolucję zarówno brzmienia, jak i notacji. Początkowo nuty f były powtarzane co ćwierćnutę na 2. i 3. mierze t. 25 i 27 oraz na początku t. 26 i 28. Chopin następnie połączył je łukami, tak iż nuta basowa uderzana jest w rozpatrywanych fragmentach tylko dwukrotnie, na 2. mierze t. 25 i 27. Notacja Wp ukazuje tę nowszą wersję zapisaną przez Chopina już w bardziej ekonomiczny i naturalny sposób. Podobną ewolucję przeszła pisownia analogicznego t. 29 i dopiero tam Chopin w [A] (→Wp) ostatecznie uporządkował zapis, usuwając – poprzez rozdzielenie figury ósemkowej w górnym głosie od przetrzymanej półnuty basowej w dolnym – wszelkie ślady wersji pierwotnej (mogło to być związane z użyciem, także na 1. mierze t. 30, notacji w kluczu wiolinowym).
W tekście głównym ujednolicamy pisownię wszystkich trzech miejsc (t. 25, 27 i 29), wybierając najbardziej czytelne elementy notacji Wp (klucz basowy i pełne wydzielenie basowej półnuty z ruchu ósemkowego).
W zapisie Wp nie ma łuku przetrzymującego półnutę f w t. 25. Jest to z pewnością błąd, czego dowodzą przetrzymania tej nuty w KJ i WF oraz analogicznych nut basowych – we wszystkich źródłach – w t. 27-28 i 29-30. Nie można też wykluczyć, że łuk rozpoczynający się nad 5. ósemką t. 25 zapisany był w [A] pod ósemkami i oznaczał w rzeczywistości przetrzymanie półnuty basowej – tego rodzaju pomyłki w odczytaniu Chopinowskich łuków zdarzały się wielokrotnie.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Błędy KJ
notacja: Rytm