WfF
Tekst główny
KJ - Kopia Jędrzejewiczowej
Wp - Pierwsze wydanie polskie
WF - Wydania Fontany
WfF - Wydanie francuskie Fontany
WnF - Wydanie niemieckie Fontany
porównaj
  t. 23

Cztery nuty w KJ i Wp

!!!   miniat: ten akord (jako ósemka). Tu bez f2 (pusta klisza)

Pięć nut w WF

!!!   + f2

Dodatkowa nuta f2 w akordzie WF wydaje się być dowolnością redakcji Fontany, gdyż wersja bez tej nuty występuje zarówno w KJ, jak i Wp. Nie można jednak wykluczyć, że Chopin wahał się pomiędzy cztero- i pięciodźwiękową wersją tego akordu. Mógł dopisać nutę w [AI] już po powstaniu KJ, a potem zrezygnować z niej, pisząc [A]. W tekście głównym podajemy jedyną lub najpóźniejszą wersję autentyczną, bez f2. Por. Mazurek g op. 24 nr 1, t. 20 i 28.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.