WfF
Tekst główny
KJ - Kopia Jędrzejewiczowej
Wp - Pierwsze wydanie polskie
WF - Wydania Fontany
WfF - Wydanie francuskie Fontany
WnF - Wydanie niemieckie Fontany
porównaj
  t. 14

Seksta w KJ i WF

!!!   miniat : 2 miary tylko l.r. Jako synkopowana ćwierćnuta fis-d1 bez akcentu

fis w Wp

!!!   TGTU (z akcentem)

W stosunku do wersji [AI] (→KJ) i WF Chopin w [A] (→Wp) zredukował nieco fakturę akompaniamentu w tym i poprzednim takcie. Podkreślił też akcentami jego synkopowany charakter (por. też uwagę dotyczącą pr.r.). W t. 14 zmiana ma tylko charakter graficzny i pianistyczny, gdyż przy uwzględnieniu autentycznej pedalizacji rezultat brzmieniowy obu wersji jest od strony harmonicznej identyczny.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KJ

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.

Oryginał w: Muzeum Fryderyka Chopina, Warszawa