Do tekstu głównego przyjmujemy łuk Wa i KG (→Wn). Łuk Wf, obejmujący dwa takty o wyraźnie odmiennej fakturze i funkcji, nasuwa pytania dotyczące jego zgodności z intencją Chopina – czy np. na jego zasięg nie wpłynął fakt, że t. 541, w którym łuk się kończy, jest w Wf ostatni na stronie? Można by wszak uznać za bardziej uzasadniony łuk biegnący do końca t. 542 lub nawet do początku t. 567. Być może jednak Chopin uważał dalszą część figuracji l.r. za podlegającą w naturalny sposób łukowaniu partii pr.r., w której prezentowana jest główna myśl tematyczna tego odcinka.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
notacja: Łuki
