Wf1
Tekst główny
KG - Kopia Gutmanna
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
porównaj
  t. 390

Na ostatniej ćwierćnucie w tym takcie Wf ma septymy H1-A i h-a1. Jest to oczywisty błąd; główki nutowe dolnych nut są zresztą umieszczone na właściwej wysokości, brak jedynie przecinających je linii dodanych.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wf

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.

Oryginał w: Bibliothèque Nationale, Paryż