Wf1
porównaj
Obie postacie rytmu są zapewne autentyczne. Pojawienie się – jedyny raz – rytmu 
w KG (→Wn) można wiązać ze wzmożonym akcentowaniem nut "a" (w oktawowych zdwojeniach) począwszy od t. 360 (także tych dodanych w t. 374). Do tekstu głównego przyjmujemy – tu i w pozostałych analogicznych taktach – wersję Wf, prawdopodobnie najpóźniejszą.
(KG ma błąd w zapisie 1. oktawy l.r. – patrz poprzednia uwaga)
Porównaj to miejsce w źródłach »
Patrz t. 47
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
notacja: Rytm
