Widełki w Wa !!! [miniat: tylko górna 5-linia; 2 ost. ósemki t. 245, t. 246 (z numerem), t. 247-8, wszystkie widełki otwarte z obu końców. Tu od końca 243 do końca 246 i 2 takty wideł dim.] |
|
!!! od 2. ósemki 244 do końca t. 247, dalej widełki dim. ] |
|
!!! [ od ost. ósemki 243 do końca 244 i od początku 245 do 2. ósemki 246, widły dim. t. 247-8] |
|
Wf, możliwa interpretacja !!! [miniatura ta sama, co Wf; klisza z jednym znakiem w t. 244-246 (do 2. ósemki) i dalej dim.] !!!!!!!! ZMIANA TGTU !!!!!!!! |
Pomijając wyraźnie odbiegające od pozostałych oznaczenia KG (→Wn) w t. 247, wszystkie pozostałe znaki i określenia dynamiczne pasażów w t. 243-270 można podzielić na 2 grupy:
- Oznaczenia wskazujące na początek czwartego taktu ośmiotaktowych fal jako punkt kulminacyjny. Przebieg dynamiczny jest związany z melodyką, gdyż uwypukla najwyższą nutę frazy. Faza narastania trwa wówczas nieco ponad 2 takty, faza opadania – około 4 taktów. Widełki takie znajdujemy w Wa (trzykrotnie, w t. 251-270) i w Wf (czterokrotnie).
- Oznaczenia akcentujące początek piątego taktu, a więc połowę ośmiotaktu. Przebieg dynamiczny współgra z rytmem, fazy narastania i opadania są symetryczne. Tę wersję znajdujemy w t. 243-249 w Wa i trzykrotnie (t. 251-270) w KG (→Wn).
Do tekstu głównego przyjmujemy we wszystkich przypadkach oznaczenia wzorowane na notacji Wf, jedynego źródła, w którym – nie licząc drobnych niedokładności – znaki dynamiczne należą konsekwentnie do jednej z powyższych grup.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy KG
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
Powrót do adnotacji