op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 24 nr 4, Mazurek b-moll
|
|
|
|
Odtworzenie w Wn1 (→Wf) akcentu długiego wynikało prawdopodobnie z uznania go za krótkie widełki diminuendo. Przekonanie to może tłumaczyć także późniejsze zmiany w Wa i Wn2 (→Wn3), w których adiustatorzy zmieniali nieodpowiednie ich zdaniem diminuenda na akcenty.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wn, Niedokładności Wa
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
Powrót do adnotacji