op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
Utwory
0
op. 24 nr 2, Mazurek C-dur
Biorąc pod uwagę liczne przykłady szybko i z rozmachem pisanych łuków A, należałoby koniec łuku w t. 72 umieścić nad 1. ćwierćnutą. Względy muzyczne przemawiają jednak za interpretacją zapisu A przyjętą w Wn (→Wf→Wa):
- pozostawienie jednej ćwierćnuty bez łuku nie zgadza się z określeniem ogólnym sempre ... legato;
- łuk kończący się na 1. ćwierćnucie sugerowałby niezależne od melodii l.r. frazowanie akompaniamentu pr.r.; sugestia trudna do pogodzenia z notacją podkreślającą rolę partii pr.r. jako dyskretnego tła (drobne nuty, sempre piano e legato);
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne
zagadnienia: Niedokładne łuki A
notacja: Wysokość
Powrót do adnotacji